Αποικιακές γραμμές και queer ρήξεις: προς μια ανθρωπολογία των σωμάτων ως/σε πεδία μάχης

Περίληψη

Το παρόν άρθρο εκκινεί διερευνώντας τον ρόλο της νεωτερικότητας ως ταξινομητικής μηχανής που διαμορφώνει ιεραρχίες γνώσης, φύλου και σωματικότητας, αντλώντας από δυϊσμούς όπως ο καρτεσιανός (νους/σώμα). Μέσα από το πρίσμα της βιο-εξουσίας (Φουκώ) και των αποικιακών δομών (Spivak, Lugones), αναλύει τους τρόπους με τους οποίους τα σώματα πειθαρχούνται, κατασκευάζονται και ελέγχονται. Ωστόσο, η μετα-νεωτερικότητα, παρά τη ρητορική της ελευθερίας, συχνά αναπαράγει νέους, αόρατους μηχανισμούς καταπίεσης.

Εστιάζοντας στα έμφυλα και queer σώματα, το άρθρο εξετάζει τις πολλαπλές καταπιέσεις (Butler, Federici, Lewis) που διασταυρώνονται σε συνθήκες πολέμου και κρίσης (Ισραήλ/Παλαιστίνη, Ουκρανία). Παράλληλα, φωτίζει στρατηγικές αντίστασης και επιβίωσης που αναδεικνύουν το σώμα ως πεδίο μάχης και διαπραγμάτευσης. Αντλώντας από αποαποικιακές προσεγγίσεις (Alqaisiya), επιχειρεί μια κριτική επανεξέταση των μηχανισμών εξουσίας, προτείνοντας εναλλακτικούς τρόπους σκέψης και δράσης που αμφισβητούν τις κυρίαρχες αφηγήσεις της γνώσης και της υλικότητας του σώματος.