Φύλο, ανδρική (υπο)γονιμότητα και ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή

Περίληψη

Τις τελευταίες δεκαετίες η ενασχόληση με το φύλο ως αναλυτική κατηγορία στη σύγχρονη έρευνα, καθώς και η αναγνώριση της αλληλεξάρτησης και συνομιλίας του με άλλες κατηγορίες, όπως το σώμα και η σεξουαλικότητα έχουν επιφέρει σημαντικές επιστημολογικές και μεθοδολογικές μετατοπίσεις. Το φύλο δεν μπορεί πλέον να αναλυθεί ως κάτι διακριτό από άλλες μορφές διαφοράς. Επιπλέον, δε μπορεί να προσεγγιστεί ως μία «καθαρή» ή «μοναδική» επιρροή, ενώ η έμφυλη υποκειμενικότητα δε μπορεί να κατανοηθεί με επαρκή τρόπο- αλλά ούτε και να γίνει αντιληπτή- αν δεν «συνομιλήσει» με άλλα συστήματα ταυτοποίησης και ιεραρχίας. Επίσης, η αναφορά στο φύλο αναδεικνύει και τον τρόπο με τον οποίο μια «απουσία» μπορεί να είναι εξίσου σημαντική με μία «παρουσία». Ακόμη, η αναπαραγωγή έχει έμφυλο πρόσημο και θεωρείται «γυναικείο θέμα», σύμφωνα με τις φεμινιστικές προσεγγίσεις της αναπαραγωγής. Καθώς οι τεχνολογίες στο πεδίο της γονιμότητας και της αναπαραγωγής συναρτώνται στενά με το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο βρίσκονται και αντλούν τα νοήματά τους η ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ανάγεται σε κοινωνικό ζήτημα με έμφυλες διαστάσεις. Το παρόν κείμενο, το οποίο στηρίζεται σε υπό εκπόνηση διδακτορική διατριβή για την ανδρική υπογονιμότητα και τις νέες τεχνολογίες αναπαραγωγής, εστιάζει στην έννοια του φύλου στη μελέτη της ανδρικής υπογονιμότητας, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο η ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή στο πλαίσιο των νέων τεχνολογιών αναπαραγωγής έχει επηρεάσει και οδηγήσει στον επαναπροσδιορισμό παγιωμένων αντιλήψεων αναφορικά με την έννοια του φύλου.