Εργασιακές ταυτότητες και έμφυλες νοηματοδοτήσεις της εργασίας σε δομές φιλοξενίας προσφύγων

Περίληψη

Στο άρθρο θα επικεντρωθούμε στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες που απασχολούνται στις ΜΚΟ που σχετίζονται με το προσφυγικό ζήτημα στα νησιά του Αιγαίου. Χρησιμοποιώντας ως μέθοδο την προφορική ιστορία, θα διερευνηθεί η εργασιακή εμπειρία, οι εργασιακές ταυτότητες και οι έμφυλες νοηματοδοτήσεις της εργασίας. Οι προφορικές μαρτυρίες των εργαζομένων σε δομές φιλοξενίας αφορούν ένα ευρύ φάσμα τομέων απασχόλησης και καθηκόντων, με συγκεκριμένη ιεραρχική οργάνωση με έμφυλους και ηλικιακούς προσδιορισμούς. Από τις συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν προκύπτει ότι σε κάποιες θέσεις εργασίας, τα καθήκοντα δεν προσλαμβάνονται ως επαγγελματικές δεξιότητες και γνώσεις αλλά φυσικοποιούνται και εμφανίζονται ως μητρικοί ρόλοι. Σε μια αντιστροφή των ρόλων, οι εργοδοσίες των ΜΚΟ εφαρμόζουν πατερναλιστικές πολιτικές βάζοντας τους εργαζόμενους στον ρόλο του παιδιού. Επιδιώκεται να ριχτεί φως στη σχέση ανάμεσα στις έμφυλες και εργασιακές ταυτότητες, να μελετηθεί ο έμφυλος καταμερισμός εργασίας στον τομέα της απασχόλησης σε δομές φιλοξενίας και να αναλυθούν οι εργοδοτικές πρακτικές και οι μηχανισμοί ελέγχου και πειθάρχησης του προσωπικού. Επιπλέον, θα μας απασχολήσουν ερωτήματα που αφορούν τον έμφυλο προσδιορισμό των καθηκόντων, θέσεις που κατέχουν άνδρες και γυναίκες στον τομέα αυτό.